ASP Gdańsk 2013
Andrzej Rusin III rok rzeźba
Zajęcia prof. Dorota Grubba
Artyści niechciani
Chyba nie powinienem chcieć obierać takiego tematu, jednak mam nieodpartą pokusę poruszyć właśnie gatunek dość niszowy tworzony zarazem przez artystów przez to często niedocenionych. Ale zanim przejdę do sedna, może zacznę od krótkiego, niegdyś popularnego filmiku:
Znany w internecie filmik zaraz doczekał się różnych przeróbeki szyderczych haset w kierunku odpowiadającego. Nawet wśród moich znajomych, także od artystów, słyszałem złośliwe komentarze na temat człowieka który nie ma żadnych perspektyw na melanż i w sylwestra gra w grę komputerową Tomb Raider. Jednak mało kto zagłębiał się w to kim ta osoba jest, i czy to co powiedział nie jest czasem sarkazmem, poprzedzonym pohamowanym wwww... du*ie".
Bartłomiej Nowak, który udziela odpowiedzi niegdyś tworzył komiksy. Należał do grupy tworzącą niezależny magazyn komiksowy "katastrofa" liczący 10 wydań.
Nieszablonowa odpowiedź mogła zwyczajnie być błyskotliwie groteskową wypowiedzią sfrustrowanego społeczeństwem niedocenionego i zapomnianego artysty buntownika.
Gdy komiksy naszych rodziców typu,,Kajko Kokosz", „Tytus Romek i A Tomek" były barwne, humorystyczne i pogodne, tak dzisiejsi twórcy komiksowi zauważają że chyba minęła złota era komiksu. Przejawia się w nich raczej frustracja rzeczywistością, krytycyzm wobec systemu i przyjętych nowych sztywnych norm społecznych, a wszystko to zawarte w humorze nieco sarkastycznym groteskowym nieraz o wydźwięku cynicznym, nierzadko wulgarnym. Nie chcę powiedzieć że istnieje tylko i wyłącznie taki komiks, ale jest on chyba najbardziej adekwatną formą nie już tak żywego komiksu w dobie dzisiejszego oburzenia polską rzeczywistością.
Rys. Karol "KRL" Kalinowski
Kiedyś przypadkiem trafiłem w internecie na Gdańską absolwentkę grafiki na ASP, autorkę dość popularnych w swoim środowisku pasków, ukrywającą się pod pseudonimem Unka która także na swój sposób zabawnie ukazuje społeczne stereotypy bez ogródek przełamując wszelkie konwenanse w komiksie, czasem nawet żywo czerpiąc przykłady z życia.
Rys. Unka
W dobie ogólnego niezadowolenia polaków którzy ponadto burzą się na każde oburzenie w komiksie, bardzo trafnie ukazuje ten gniew przewrotność i hipokryzję jeden z członków komiksowej grupy wydawniczej „Kultura Gniewu", a mianowicie Krzysztof Ostrowski. Wokalista zespołu Cool Kids Of Death o nieco punkowych ideologiach jednak nie wpadających w skrajną anarchię. Choć po ostatniej kontrowersji z rokiem Chopinowskim można by pomyśleć że taki ma zamiar, jednak dla sprostowania i naświetlenia sprawy czy naprawdę chodzi tylko o to aby zamieścić wulgaryzmy w zakładzie karnym
To do czego odnosiłem się wcześniej i do czego zmierzam - sądzę że komiks pozostaje jedną z najbardziej brutalnych bezpośrednicht alę i zarazem trafnych form przekazu, gdyż, zaryzykuję tu stwierdzeniem - sam w sobie nie jest w pierwszej kolejności sztuką, ale treścią. Treścią pełną wspomnianej wcześniej ekspresyjnej frustracji, oburzenia, ale zobrazowanej w zgrabnie moim zdaniem inteligentny z podwójnym dnem sposób z pomocą dialogów. Jak w tym przypadku, poprzez swoją bezpośredniość obdzierając szat współczesne ignorowane problemy, czy też nakręcane bezpodstawnie paranoje.
Rys. Krzysztof Ostrowski
Gdy ujrzałem przypadkiem w księgarni jeden z trzech zbiorów krótkich komiksów w groteskowym zbiorze Plastelina" nie mogłem wyjść z zachwytu jak trafnie autor wytyka absurdalne niuanse w naszym codziennym życiu. Jest to zbiór właściwie dość pozornie abstrakcyjnych krótkich historii odnoszących się do różnych sytuacji z naszego życia, a jednak ukazujących je w zupełnie nowym świetle, wręcz obnażającym.
Krzysztof Ostrowski jest absolwentem ASP w Łodzi. Jak wspomniałem oprócz komiksów jest także muzykiem (choć szczerze powiedziawszy jest znany głównie za CKOD, a raczej mało fanów muzyki wie że tworzy komiksy). Jego grafiki zdobiły m.in. książkę Doroty Masłowskiej Wojna Polsko Ruska", okładki muzyczne CKOD czy Lao Che, Pantofel panny Hofokl", oraz 3 zbiory Plasteliny"
Myślę że domeną współczesnego komiksu polskiego a także ich artystów powinno być stwierdzenie 2yj szybko, umieraj młodo". Niestety idealnie pasuje do pokolenia myślę wszystkich współczesnych młodych artystów, których frustracja jak najbardziej uzasadniona a przelana na ich twórczość jest bardzo trafna Swoją drogą w ostatnich latach podatek odliczany od rzemieślniczej pracy artysty wzrosł z 25% od kwoty sprzedawanego dzieła, do 50%, a od tego roku do 80%. Jak tu się nie wkurzyć.
Samemu mam ochotę drzeć się i przeklinać. Ale tutaj już o tym nie będę pisat. W komiksie było by mi duzo łatwiej.
Źródła:
http://mistrzzaglady.blogspot.com/
http://unka.blog.pl/
http://motywdrogi.pl/
http://www.kultura.com.pl/